Thursday, April 12, 2007

Humiga ka

sa unang nakapatong sa aking pagkakaupo

Ikaw ba’y natutulog

o nagtutulug-tulugan lang?

Iniharap ko ang iyong mukha

Para sa isang usapang seryoso

Tinanong kita. Sumagot ka.

Tinanong kita. Sumagot ka.

Tinanong kita. Umiwas ka.

Iniwas ang tingin sa akin.

Pilit kong hinarap ka sa akin

para sumagot.

Inilapit mo ang iyong mukha. At lumapit din naman ako.

Nagtitigan tayo

at naramdaman ng isa’t-isa

ang rubdob na malalim

Umiwas ako

sa iyong hangarin

Sa ating paglabas

pawang nakangiti

ating mga mukha

Di alintana ang kinikimkim na luha at sakit

Sa aking paglisan

iyong taglay ang isang halik

Wednesday, April 11, 2007

(not) The End

The dark sky dims my world. I know it is still early for bed.

But now I want to lay asleep. When I close my eyes,

I feel at peace.

Yes, at peace.

Away from all distress.

But when I’m asleep, my spirit wants to escape,

To be awake again. To see you. And to be with you.

Again.

The sun rises and lights up my world.

Its reflection through my window awakes my senses.

Now I’m awake. Ready for another day.

I will not let this day end up with nothing.

I will get you back. I know you belong to me.